آميزه‌اي از عقايد فلسفي ديني
كتاب ادبيات گنوس (گنوسيس يا غنوص) به معني عرفان و معرفت، اصطلاحي است كه در صدر مسيحيت رواج يافت. هرچند در سده‌هاي نخستين مسيحيت، فرقه‌هاي بسياري پيرو كيش گنوس شدند، اما كيش مزبور پيشينه‌اي بس كهن‌تر داشت و در واقع آميزه‌اي از عقايد فلسفي ديني يهودي، مصري، بابلي، يوناني، سوري و ايراني بود. يونانيان برداشتي فلسفي، عقلاني و استدلالي از گنوس داشتند كه به واسطة دريافت‌هاي عقل و شعور حاصل مي‌گرديد، اما برداشت شرقيان در مصر، سوريه و ايران از گنوس، برداشتي ديني و عرفاني بود كه نه به واسطة عقل و استدلال كه از طريق ايمان و بينش شهودي اشراقي كسب مي‌شد. پس آموزة گنوسي، مشربي رازگونه و مقدس جلوه كرد و آيين رهيابي به راز هستي، كنه جهان كمال مطلق قلمداد شد. كتاب حاضر ترجمة جستارهاي برگزيده‌اي در باب ادبيات گنوسي است كه در دو بخش فراهم آمده است. بخش نخست به بررسي ابعاد گوناگون كيش گنوسي و تاريخچة آن از آغاز تا امروز اختصاص دارد. بخش دوم شامل متون اصيل گنوسي است: درآمدي بر انجيل‌هاي گنوسي و برگزيدة مهم‌ترين بخش‌هاي انجيل توماس، انجيل حقيقت، انجيل فليپ، انجيل مرقيون، و متن‌هاي مندايي و مانوي است.
برچسب: ،
امتیاز:
بازدید: